Ostatnio kilku znajomych poprosiło mnie o wróżenie, a ja powiedziałem, że już nie pomagam w takich sprawach. Ci, którzy wcześniej się do mnie zgłaszali, zazwyczaj mówili, że było bardzo trafnie, a także pomogłem kilku znajomym z branży kryptowalut. Dlaczego teraz nie pomagam? Ponieważ nie chcę już ingerować w cudze karmy. Teraz, gdy sam doświadczam, że pomaganie innym unikać kłopotów lub podejmować lepsze decyzje, wpływa na moje własne szczęście. Z drugiej strony, nie mam już potrzeby popisywania się. Kiedy dopiero się tego uczyłem, chciałem pomagać innym, aby więcej ćwiczyć i nabrać wprawy, a także móc się popisać. To uczucie różni się od zarabiania pieniędzy; jest w tym coś ekscytującego, jakby mieć zdolność wglądu w przyszłość. Pamiętam, jak piłem z kilkoma znajomymi, był tam jeden, którego poznałem po raz pierwszy, i wtedy przyszedł mi do głowy pomysł, żeby od razu zastosować metodę Qimen Dunjia, nie potrzebując, by cokolwiek powiedziała, opisałem jej sytuację rodzinną prawie idealnie. Dziewięć części to przeznaczenie, jedna część to szczęście, a jedna część to ciężka praca (a nawet mniej). Wysiłek może stanowić tylko 5% czynników sukcesu; zrozumienie tego to jedna sprawa, ale w trakcie działania zawsze trzeba się starać, należy wykonać swoje obowiązki, a reszta zależy od losu.