Ik heb altijd gedacht dat luiheid een grote deugd is. Hier verwijst luiheid naar een geringe reactie en sterke inertie. De onderliggende psychologie is dat je jezelf serieus neemt, en de keuzes die je in het verleden hebt gemaakt en de huidige situatie die je hebt opgebouwd ook serieus neemt. Dus zodra er externe prikkels komen, moet deze prikkel bewijzen dat je belangrijk genoeg bent om de bestaande orde te doorbreken. De manier waarop de hogere machten in films en series worden afgebeeld, vangt dit ook: eerst bewegen de ogen, dan draait het hoofd langzaam, en de uitdrukking verandert nauwelijks. Omgekeerd is de snelheid van reactie een teken van onderwerping - de lagere machten moeten snel reageren om aandacht en gehoorzaamheid te bewijzen. De moderne samenleving's bewondering voor "wendbaarheid", "reactievermogen" en "aanpassingsvermogen" is een soort slavenmoraal. "Weten wanneer je niet hoeft te veranderen", is net zo eenvoudig als "er is toiletpapier in elke openbare wc" (zoals Lee Kuan Yew zei), maar het is een zeer groot, zeer diep en zeer belangrijk onderwerp.