Brad Jacobs over het identificeren van A-spelers: "Ik doe een mentale oefening waarbij ik me voorstel dat de persoon mijn kantoor binnenkomt en zegt: 'Brad, ik stop.' En dan probeer ik te voelen en te visualiseren wat mijn reactie zou zijn als die persoon bij me binnenkwam en stopte. Als mijn reactie daarop is: 'Ja! Ik wil niet glimlachen, dus ik wil niet doen alsof ik hier blij mee ben. Niemand vindt het leuk om mensen te ontslaan. Geen probleem, we vervangen ze wel'—dat is een C-speler. Dat is iemand die je de moed moet geven om meteen uit het team te zetten. Bij de tweede categorie, als mijn reactie daarop is: 'Je weet wel, het is een beetje vervelend. Ik had liever gehad dat die persoon was gebleven, maar het is niet het einde van de wereld. We huren een headhunter in. We krijgen iemand die net zo goed is, misschien zelfs iemand die beter is, en het komt wel goed'—dat is een B-speler. Maar als ik, wanneer ik me voorstel dat die persoon stopt, mijn reactie pure terreur en absolute paniek is, alsof iemand me met een honkbalknuppel in de maag heeft geslagen en me vervolgens in het gezicht heeft geslagen. Ik denk: 'Oh mijn God! Ik ga nooit iemand vinden die zo goed is als zij. Geen kans. Ik ga nooit iemand hebben die zo getalenteerd is als die persoon. Ik ga nooit iemand hebben die hun specifieke superkracht meebrengt.' En ik kan niet eens meer horen wat ze zeggen omdat ik gewoon deze interne paniekdialoog heb—dat is wat je een A-speler noemt. Dus ik wil alleen A-spelers om me heen. Ik wil mensen wiens relatie met mij ik zo waardeer dat als deze beëindigd zou worden, ik verloren zou zijn."